Ο χειμώνας μεγεθύνει πάντα τα συναισθήματα..
Σκεπασμένοι στα καθαρά μας ρούχα, περπατάμε άλλοι με βία-βιαστικά άλλοι ήσυχα, άλλοι με ενθουσιασμό και συγκράτηση μην πετάξουμε..
Πότε τα ευτυχισμένα καθαρά πρόσωπα, με τα φωτισμένα χαμόγελα και τα μάτια που τα κοιτάς και νομίζεις πως κοιτούν πυροτεχνήματα.
Πότε τα γεμάτα υγρά μάτια
που ταξιδεύουν στο χτες, στο αύριο
και καμιά φορά στην ασημαντότητα που κουβαλάς, όταν αναμένεις και δεν δρας
και οραματίζοντας μπλοκάρεσαι παγιδευμένος μες στον ίδιο τον οραματισμό...
Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2007
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)